Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς

Άγαλμα της ελευθερίας

Το άγαλμα της Eλευθερίας είναι ψηλό άγαλμα, το οποίο εικονίζει την Ελευθερία ως γυναικεία μορφή και βρίσκεται στη νησίδα Λίμπερτυ Άιλαντ (Liberty Island) στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης.Η ιδέα του αγάλματος ανήκει στον Γάλλο ιστορικό Εντουάρ ντε Λαμπουλέ, ο οποίος πρότεινε να κατασκευαστεί ένα μνημείο προς τιμήν της γαλλοαμερικανικής φιλίας.Εγκαινιάστηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1886.Το άγαλμα ζυγίζει 225 τόνους και καλύπτεται από περίβλημα χαλκού. Το ύψος του, χωρίς τη βάση, είναι 46,5 μέτρα, ενώ με τη βάση διπλασιάζεται. Στο εσωτερικό του, 168 σκαλιά επιτρέπουν την άνοδο στο κεφάλι και άλλα 58 στο χέρι, που κρατάει τον πυρσό.Η βάση του φιλοξενεί από το 1972 το Μουσείο Μετανάστευσης.

Παλαιότερα οι επισκέπτες του αγάλματος είχαν τη δυνατότητα να ανέβουν τη σπειροειδή σκάλα στο εσωτερικό του και να καταλήξουν στο στέμμα του αγάλματος, για να θαυμάσουν από ψηλά την εντυπωσιακή θέα του λιμανιού της Νέας Υόρκης. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, οι προσβασιμότητα στο στέμμα άλλαξε και μόνο συγκεκριμένος αριθμός επισκεπτών επιτρέπεται να ανέβει κάθε φορά. Τα μόνα πράγματα που επιτρέπεται να έχουν μαζί τους στο Στέμμα, είναι η φωτογραφική τους μηχανή και τυχόν φάρμακα. Διπλός έλεγχος ασφαλείας απαιτείται για όσους φτάνουν τόσο ψηλά.

Φάρος

Από τα πρώτα εγκαίνια, το 1886 μέχρι και το 1902, το άγαλμα της ελευθερίας τελούσε και χρέη φάρου. Ένα μικρό εργοστάσιο ηλεκτρισμού εγκατεστημένο στο νησί, παρείχε ενέργεια για το φώς του φάρου, ικανής έντασης να ειδωθεί από απόσταση περίπου 40 χλμ.

Σύμβολο ελευθερίας

Το Άγαλμα της Ελευθερίας, συμβολίζει την ελευθερία, την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή και τη φιλία μεταξύ των εθνών. Τοποθετήθηκε στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης, για να «καλωσορίζει» τα εκατομμύρια των μεταναστών που κατέφθαναν καθημερινά στην Αμερική, με πρώτο σταθμό πριν την είσοδό τους στη «γη της επαγγελίας», το νησί των μεταναστών, ως λέγεται, Ellis Island και το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στο Liberty Island. 

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Τρικαλίδης Κωνσταντίνος

Δελφοί

Οι Δελφοί ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην οποία λειτούργησε το σημαντικότερο μαντείο του αρχαίο ελληνικού κόσμου. Η πόλη αναφέρεται από τους ομηρικούς χρόνους με την ονομασία Πυθώ. Αποτέλεσε επίσης κέντρο της Δελφικής Αμφικτυονίας. Οι Δελφοί διατήρησαν τη σημαντική τους θέση μέχρι τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., οπότε δόθηκε οριστικό τέλος στη λειτουργία του μαντείου με διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄.Τους επόμενους αιώνες η πόλη παρήκμασε και εγκαταλείφθηκε.

Οι Δελφοί είναι μια περιοχή με έντονο τουρισμό και έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Εκτός του αρχαιολογικού χώρου και του μουσείου, υπάρχει το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο και στην ευρύτερη περιοχή μια σειρά Ιερών Μονών θρησκευτικού ενδιαφέροντος. Επίσης, οι Δελφοί βρίσκονται σε μικρή απόσταση 10 χλμ από την Αράχωβα, σημαντικό χειμερινό προορισμό της Στερεάς Ελλάδας και το Γαλαξείδι.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Εκουτσίδου Βασιλική

Σαντιάγο ντε Κομποστέλα

Το Santiago De Compostela είναι η πρωτεύουσα της αυτόνομης κοινότητας της Γαλικίας στην Ισπανία. Ο Καθεδρικός Ναός της πόλης, που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ιάκωβο (Santiago), είναι ο προορισμός ενός από τους πιο σημαντικούς δρόμους προσκυνήματος, γνωστός ήδη από τον 9ο αιώνα ως ο Δρόμος του Αγίου Ιακώβου, ισπανικά: Camino de Santiago. Το 1985 όλη αυτή η διαδρομή αναγνωρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.

Η πιο πιθανή ετυμολογία συνδέει την λέξη Compostela με τη Λατινική λέξη «compositum» και με την τοπική λατινική έκφραση «composita tella» που σήμαινε "νεκροταφείο". Ο καθεδρικός Ναός δεσπόζει στην κύρια πλατεία της παλιάς και καλοδιατηρημένης πόλης.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Φάκα Μαρία

Μέμφις Αιγύπτου

Η Μέμφις ήταν η αρχαία πρωτεύουσα της Κάτω Αιγύπτου, και του Παλαιού Βασιλείου της Αιγύπτου από τη θεμελίωσή της έως το 1300 Π.Κ.Ε./π.Χ.. Το αρχαίο αιγυπτιακό της όνομα ήταν Ίνεμπ χενγκ («Τα Λευκά Τείχη»).

Η πόλη ήταν μεγάλο κέντρο εμπορίου σε όλη την ιστορία της και παρήκμασε μόνο μετά την κατάκτηση από τους Έλληνες, όταν η Αλεξάνδρεια στη βόρεια ακτή έγινε το πλουσιότερο λιμάνι της χώρας. Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς, η Μέμφις απέκτησε μεγάλη φήμη για την υαλουργία της, και η Ρώμη υπήρξε κύριος εισαγωγέας αυτών των προϊόντων της. Στην περιοχή της καλλιεργούνταν επίσης ακακίες από τις οποίες παραγόταν ξυλεία για την κατασκευή επίπλων, πλοίων του αιγυπτιακού ναυτικού και όπλων.

Από πολιτική άποψη, επίσης, η Μέμφις κατείχε εξέχουσα θέση, ιδιαίτερα κατά την περίοδο που οι αιγυπτιολόγοι χαρακτηρίζουν ως «Παλαιό Βασίλειο» και μέχρι το «Μέσο Βασίλειο».

Η Μέμφις ήταν μια από τις πιο σημαντικές ιερές πόλεις της αρχαίας Αιγύπτου, μαζί με τη γειτονική Ων (Ηλιούπολη).

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Πνευματικός Γιάννης

Ακρόπολη Αθηνών

Ακρόπολη Αθηνών

Η Ακρόπολη των Αθηνών αποτελεί το πιο αναγνωρισμένο μνημείο στον Κόσμο όχι μόνο από την αξεπέραστη αρχιτεκτονική και την φιλοσοφία του αλλά και από τα Ιδανικά, τις Αρχές και τις Αξίες που φέρει. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 150 μ. επάνω στον Ιερό Λόφο των Αθηνών ο οποίος είχε κατοικηθεί, ήδη, από την Νεολιθική Εποχή. Δείγματα ζωής της συνεχόμενης ζωής έχουμε και από την Μυκηναϊκή Εποχή. Από τον 6ο π.Χ. αι. χρονολογείται ο αρχαιότερος Παρθενώνας, που τον κατέστρεψαν οι Πέρσες το 480 π.Χ. όταν κατέλαβαν για λίγο την Αθήνα.

Προπύλαια

Η μνημειώδης αυτή είσοδος της Ακρόπολης άρχισε να χτίζεται το 436 π.Χ. μετά την ολοκλήρωση του Παρθενώνα, πάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Μνησικλή. Το οικοδόμημα αυτό διαιρείται σε τρία μέρη. Στο κέντρο βρίσκεται ένα ναόσχημο μακρύ κτίσμα με ψηλό αέτωμα και όψη δωρικού ναού. Δεξιά και αριστερά από αυτό είναι χτισμένες από μία πτέρυγα που μοιάζουν με δωρικούς ναούς χωρίς αέτωμα, αλλά έχουν στέγη αετοειδή.Το κεντρικό οικοδόμημα είναι κάτι το μοναδικό στην αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική. Έξι κίονες δωρικού ρυθμού κοσμούν την πρόσοψη. Οι κίονες λεπταίνουν όσο προχωρούν από τη βάση προς την κορυφή. Πάνω σ’ αυτούς στηριζόταν ένα αέτωμα χωρίς διακόσμηση. Ο κύριος χώρος διαιρείται σε τρία κλίτη με δύο σειρές από ιωνικούς κίονες.

Παρθενώνας

Ο Παρθενώνας είναι το μεγαλύτερο και πιο επίσημο οικοδόμημα της Ακρόπολης.Οι εργασίες για την ανέγερση του άρχισαν το 447 π.Χ. υπό τη διεύθυνση των αρχιτεκτόνων Ικτίνου και Καλλικράτη. Ο ναός ολοκληρώθηκε το 438. Παρόλα αυτά οι εργασίες συνεχίστηκαν μέχρι το 432. Είναι ναός δωρικού ρυθμού περίπτερος με οκτώ κίονες στις στενές και δεκαεπτά στις μακριές πλευρές. Οι κίονες έχουν ύψος 10,5 μ. και πάνω τους στηρίζεται ο θριγκός (επιστύλια), οι μετόπες, τα τρίγλυφα, τα γείσα και τα αετώματα. Ο σηκός ήταν χτισμένος ολόκληρος με μαρμάρινες πέτρες σε οριζόντιες σειρές και σε καθεμία στενή πλευρά είχε από έξι δωρικούς κίονες, οι οποίοι τον χώριζαν σε δύο μέρη: τον κυρίως ναό και τον οπισθόδομο.Η ζωφόρος στους τοίχους του σηκού είχε παραστάσεις της πομπής των Παναθηναίων. Ο κυρίως ναός στο εσωτερικό του χωριζόταν σε τρία μέρη· αυτό γινόταν με δύο κάθετες δωρικές κιονοστοιχίες. Το μεσαίο από τα τρία μέρη ήταν το πλατύτερο και σ' αυτό ήταν στημένο πάνω σε βάθρο το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Παρθένου Αθηνάς, το οποίο ο Φειδίας είχε ολοκληρώσει και τοποθετήσει το 438 π.Χ. στη θέση του. Οι 92 μετόπες εσωτερικά ήταν ανάγλυφες και παρίσταναν διάφορα μυθολογικά θέματα: Γιγαντομαχίες, Αμαζονομαχίες, Κενταυρομαχίες και επεισόδια από την άλωση της Τροίας.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Λάμαρης Κωνσταντίνος

Βενετία

Η Βενετία είναι χτισμένη πάνω σε μια ομάδα 118 μικρών νησιών που χωρίζονται από κανάλια και ενώνονται μεταξύ τους με γέφυρες. Βρίσκεται στην ομώνυμη ελώδη Λιμνοθάλασσα που απλώνεται κατά μήκος της ακτογραμμής μεταξύ των εκβολών των ποταμών Πάδου και Πιάβε. Η Βενετία είναι φημισμένη για την ομορφιά της τοποθεσίας της, την αρχιτεκτονική της και τα έργα τέχνης της. Ολόκληρη η πόλη είναι καταγεγραμμένη ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, μαζί με τη λιμνοθάλασσά της.

Η Βενετία είναι πρωτεύουσα της Περιφέρειας του Βένετο. Το 2009 οι κάτοικοι του Δήμου της Βενετίας ήταν 270.098 (ο εκτιμώμενος πληθυσμός 272.000 κατοίκων περιλαμβάνει τον πληθυσμό όλου του Δήμου της Βενετίας: περίπου 60.000 στην ιστορική πόλη της Βενετίας (Τσέντρο στόρικο), περίπου 176.00 στην Τεραφέρμα (την "Ξηρά"), κυρίως στα μεγάλα διαμερίσματα Μέστρε και Μαργκέρα, και 31.00 σε άλλα νησιά της λιμνοθάλασσας. Με την Πάντοβα και το Τρεβίζο η πόλη περιλαμβάνεται στη Μητροπολιτική Περιοχή Πάδοβα-Τραβίζο-Βενετία (πληθυσμός 1.660.000)

Το όνομα προέρχεται από τον αρχαίο λαό των Βένετων, που κατοίκησαν την περιοχή από το 10ο αιώνα Η πόλη υπήρξε στην ιστορία πρωτεύουσα τηςΔημοκρατίας της Βενετίας. Είναι γνωστή ως "Γαληνοτάτη", "Βασίλισσα τηςΑδριατικής", "Πόλη του Νερού", "Πόλη των Μασκών", "Πόλη των Γεφυρών", "Επιπλέουσα Πόλη" και "Πόλη των Καναλιών".

Η Δημοκρατία της Βενετίας υπήρξε πολύ μεγάλη ναυτική δύναμη κατά το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση και ορμητήριο για τις Σταυροφορίες και τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου, καθώς και πολύ σημαντικό κέντρο εμπορίου (ιδιαίτερα μεταξιού, σιτηρών και μπαχαρικών) και τέχνης από τον 13ο μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα. Αυτό κατέστησε τη Βενετία πλούσια πόλη σε όλη την ιστορία της. Είναι επίσης γνωστή για τα αρκετά καλλιτεχνικά της κινήματα, ιδιαίτερα στην περίοδο της Αναγέννησης. Η Βενετία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της συμφωνικής μουσικής και της όπερας, ενώ αποτελεί γενέτειρα του Αντόνιο Βιβάλντι.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Κόγιος Αναστάσιος