Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς

Άγαλμα της ελευθερίας

Το άγαλμα της Eλευθερίας είναι ψηλό άγαλμα, το οποίο εικονίζει την Ελευθερία ως γυναικεία μορφή και βρίσκεται στη νησίδα Λίμπερτυ Άιλαντ (Liberty Island) στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης.Η ιδέα του αγάλματος ανήκει στον Γάλλο ιστορικό Εντουάρ ντε Λαμπουλέ, ο οποίος πρότεινε να κατασκευαστεί ένα μνημείο προς τιμήν της γαλλοαμερικανικής φιλίας.Εγκαινιάστηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1886.Το άγαλμα ζυγίζει 225 τόνους και καλύπτεται από περίβλημα χαλκού. Το ύψος του, χωρίς τη βάση, είναι 46,5 μέτρα, ενώ με τη βάση διπλασιάζεται. Στο εσωτερικό του, 168 σκαλιά επιτρέπουν την άνοδο στο κεφάλι και άλλα 58 στο χέρι, που κρατάει τον πυρσό.Η βάση του φιλοξενεί από το 1972 το Μουσείο Μετανάστευσης.

Παλαιότερα οι επισκέπτες του αγάλματος είχαν τη δυνατότητα να ανέβουν τη σπειροειδή σκάλα στο εσωτερικό του και να καταλήξουν στο στέμμα του αγάλματος, για να θαυμάσουν από ψηλά την εντυπωσιακή θέα του λιμανιού της Νέας Υόρκης. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου του 2001, οι προσβασιμότητα στο στέμμα άλλαξε και μόνο συγκεκριμένος αριθμός επισκεπτών επιτρέπεται να ανέβει κάθε φορά. Τα μόνα πράγματα που επιτρέπεται να έχουν μαζί τους στο Στέμμα, είναι η φωτογραφική τους μηχανή και τυχόν φάρμακα. Διπλός έλεγχος ασφαλείας απαιτείται για όσους φτάνουν τόσο ψηλά.

Φάρος

Από τα πρώτα εγκαίνια, το 1886 μέχρι και το 1902, το άγαλμα της ελευθερίας τελούσε και χρέη φάρου. Ένα μικρό εργοστάσιο ηλεκτρισμού εγκατεστημένο στο νησί, παρείχε ενέργεια για το φώς του φάρου, ικανής έντασης να ειδωθεί από απόσταση περίπου 40 χλμ.

Σύμβολο ελευθερίας

Το Άγαλμα της Ελευθερίας, συμβολίζει την ελευθερία, την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή και τη φιλία μεταξύ των εθνών. Τοποθετήθηκε στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης, για να «καλωσορίζει» τα εκατομμύρια των μεταναστών που κατέφθαναν καθημερινά στην Αμερική, με πρώτο σταθμό πριν την είσοδό τους στη «γη της επαγγελίας», το νησί των μεταναστών, ως λέγεται, Ellis Island και το οποίο βρίσκεται πολύ κοντά στο Liberty Island. 

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Τρικαλίδης Κωνσταντίνος

Δελφοί

Οι Δελφοί ήταν αρχαία ελληνική πόλη στην οποία λειτούργησε το σημαντικότερο μαντείο του αρχαίο ελληνικού κόσμου. Η πόλη αναφέρεται από τους ομηρικούς χρόνους με την ονομασία Πυθώ. Αποτέλεσε επίσης κέντρο της Δελφικής Αμφικτυονίας. Οι Δελφοί διατήρησαν τη σημαντική τους θέση μέχρι τα τέλη του 4ου αιώνα μ.Χ., οπότε δόθηκε οριστικό τέλος στη λειτουργία του μαντείου με διάταγμα του αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄.Τους επόμενους αιώνες η πόλη παρήκμασε και εγκαταλείφθηκε.

Οι Δελφοί είναι μια περιοχή με έντονο τουρισμό και έχει χαρακτηριστεί μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ. Εκτός του αρχαιολογικού χώρου και του μουσείου, υπάρχει το Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο και στην ευρύτερη περιοχή μια σειρά Ιερών Μονών θρησκευτικού ενδιαφέροντος. Επίσης, οι Δελφοί βρίσκονται σε μικρή απόσταση 10 χλμ από την Αράχωβα, σημαντικό χειμερινό προορισμό της Στερεάς Ελλάδας και το Γαλαξείδι.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Εκουτσίδου Βασιλική

Σαντιάγο ντε Κομποστέλα

Το Santiago De Compostela είναι η πρωτεύουσα της αυτόνομης κοινότητας της Γαλικίας στην Ισπανία. Ο Καθεδρικός Ναός της πόλης, που είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ιάκωβο (Santiago), είναι ο προορισμός ενός από τους πιο σημαντικούς δρόμους προσκυνήματος, γνωστός ήδη από τον 9ο αιώνα ως ο Δρόμος του Αγίου Ιακώβου, ισπανικά: Camino de Santiago. Το 1985 όλη αυτή η διαδρομή αναγνωρίστηκε ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.

Η πιο πιθανή ετυμολογία συνδέει την λέξη Compostela με τη Λατινική λέξη «compositum» και με την τοπική λατινική έκφραση «composita tella» που σήμαινε "νεκροταφείο". Ο καθεδρικός Ναός δεσπόζει στην κύρια πλατεία της παλιάς και καλοδιατηρημένης πόλης.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Φάκα Μαρία

Μέμφις Αιγύπτου

Η Μέμφις ήταν η αρχαία πρωτεύουσα της Κάτω Αιγύπτου, και του Παλαιού Βασιλείου της Αιγύπτου από τη θεμελίωσή της έως το 1300 Π.Κ.Ε./π.Χ.. Το αρχαίο αιγυπτιακό της όνομα ήταν Ίνεμπ χενγκ («Τα Λευκά Τείχη»).

Η πόλη ήταν μεγάλο κέντρο εμπορίου σε όλη την ιστορία της και παρήκμασε μόνο μετά την κατάκτηση από τους Έλληνες, όταν η Αλεξάνδρεια στη βόρεια ακτή έγινε το πλουσιότερο λιμάνι της χώρας. Σύμφωνα με ορισμένους ιστορικούς, η Μέμφις απέκτησε μεγάλη φήμη για την υαλουργία της, και η Ρώμη υπήρξε κύριος εισαγωγέας αυτών των προϊόντων της. Στην περιοχή της καλλιεργούνταν επίσης ακακίες από τις οποίες παραγόταν ξυλεία για την κατασκευή επίπλων, πλοίων του αιγυπτιακού ναυτικού και όπλων.

Από πολιτική άποψη, επίσης, η Μέμφις κατείχε εξέχουσα θέση, ιδιαίτερα κατά την περίοδο που οι αιγυπτιολόγοι χαρακτηρίζουν ως «Παλαιό Βασίλειο» και μέχρι το «Μέσο Βασίλειο».

Η Μέμφις ήταν μια από τις πιο σημαντικές ιερές πόλεις της αρχαίας Αιγύπτου, μαζί με τη γειτονική Ων (Ηλιούπολη).

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Πνευματικός Γιάννης

Ακρόπολη Αθηνών

Ακρόπολη Αθηνών

Η Ακρόπολη των Αθηνών αποτελεί το πιο αναγνωρισμένο μνημείο στον Κόσμο όχι μόνο από την αξεπέραστη αρχιτεκτονική και την φιλοσοφία του αλλά και από τα Ιδανικά, τις Αρχές και τις Αξίες που φέρει. Είναι κτισμένη σε υψόμετρο 150 μ. επάνω στον Ιερό Λόφο των Αθηνών ο οποίος είχε κατοικηθεί, ήδη, από την Νεολιθική Εποχή. Δείγματα ζωής της συνεχόμενης ζωής έχουμε και από την Μυκηναϊκή Εποχή. Από τον 6ο π.Χ. αι. χρονολογείται ο αρχαιότερος Παρθενώνας, που τον κατέστρεψαν οι Πέρσες το 480 π.Χ. όταν κατέλαβαν για λίγο την Αθήνα.

Προπύλαια

Η μνημειώδης αυτή είσοδος της Ακρόπολης άρχισε να χτίζεται το 436 π.Χ. μετά την ολοκλήρωση του Παρθενώνα, πάνω σε σχέδια του αρχιτέκτονα Μνησικλή. Το οικοδόμημα αυτό διαιρείται σε τρία μέρη. Στο κέντρο βρίσκεται ένα ναόσχημο μακρύ κτίσμα με ψηλό αέτωμα και όψη δωρικού ναού. Δεξιά και αριστερά από αυτό είναι χτισμένες από μία πτέρυγα που μοιάζουν με δωρικούς ναούς χωρίς αέτωμα, αλλά έχουν στέγη αετοειδή.Το κεντρικό οικοδόμημα είναι κάτι το μοναδικό στην αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική. Έξι κίονες δωρικού ρυθμού κοσμούν την πρόσοψη. Οι κίονες λεπταίνουν όσο προχωρούν από τη βάση προς την κορυφή. Πάνω σ’ αυτούς στηριζόταν ένα αέτωμα χωρίς διακόσμηση. Ο κύριος χώρος διαιρείται σε τρία κλίτη με δύο σειρές από ιωνικούς κίονες.

Παρθενώνας

Ο Παρθενώνας είναι το μεγαλύτερο και πιο επίσημο οικοδόμημα της Ακρόπολης.Οι εργασίες για την ανέγερση του άρχισαν το 447 π.Χ. υπό τη διεύθυνση των αρχιτεκτόνων Ικτίνου και Καλλικράτη. Ο ναός ολοκληρώθηκε το 438. Παρόλα αυτά οι εργασίες συνεχίστηκαν μέχρι το 432. Είναι ναός δωρικού ρυθμού περίπτερος με οκτώ κίονες στις στενές και δεκαεπτά στις μακριές πλευρές. Οι κίονες έχουν ύψος 10,5 μ. και πάνω τους στηρίζεται ο θριγκός (επιστύλια), οι μετόπες, τα τρίγλυφα, τα γείσα και τα αετώματα. Ο σηκός ήταν χτισμένος ολόκληρος με μαρμάρινες πέτρες σε οριζόντιες σειρές και σε καθεμία στενή πλευρά είχε από έξι δωρικούς κίονες, οι οποίοι τον χώριζαν σε δύο μέρη: τον κυρίως ναό και τον οπισθόδομο.Η ζωφόρος στους τοίχους του σηκού είχε παραστάσεις της πομπής των Παναθηναίων. Ο κυρίως ναός στο εσωτερικό του χωριζόταν σε τρία μέρη· αυτό γινόταν με δύο κάθετες δωρικές κιονοστοιχίες. Το μεσαίο από τα τρία μέρη ήταν το πλατύτερο και σ' αυτό ήταν στημένο πάνω σε βάθρο το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Παρθένου Αθηνάς, το οποίο ο Φειδίας είχε ολοκληρώσει και τοποθετήσει το 438 π.Χ. στη θέση του. Οι 92 μετόπες εσωτερικά ήταν ανάγλυφες και παρίσταναν διάφορα μυθολογικά θέματα: Γιγαντομαχίες, Αμαζονομαχίες, Κενταυρομαχίες και επεισόδια από την άλωση της Τροίας.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Λάμαρης Κωνσταντίνος

Βενετία

Η Βενετία είναι χτισμένη πάνω σε μια ομάδα 118 μικρών νησιών που χωρίζονται από κανάλια και ενώνονται μεταξύ τους με γέφυρες. Βρίσκεται στην ομώνυμη ελώδη Λιμνοθάλασσα που απλώνεται κατά μήκος της ακτογραμμής μεταξύ των εκβολών των ποταμών Πάδου και Πιάβε. Η Βενετία είναι φημισμένη για την ομορφιά της τοποθεσίας της, την αρχιτεκτονική της και τα έργα τέχνης της. Ολόκληρη η πόλη είναι καταγεγραμμένη ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, μαζί με τη λιμνοθάλασσά της.

Η Βενετία είναι πρωτεύουσα της Περιφέρειας του Βένετο. Το 2009 οι κάτοικοι του Δήμου της Βενετίας ήταν 270.098 (ο εκτιμώμενος πληθυσμός 272.000 κατοίκων περιλαμβάνει τον πληθυσμό όλου του Δήμου της Βενετίας: περίπου 60.000 στην ιστορική πόλη της Βενετίας (Τσέντρο στόρικο), περίπου 176.00 στην Τεραφέρμα (την "Ξηρά"), κυρίως στα μεγάλα διαμερίσματα Μέστρε και Μαργκέρα, και 31.00 σε άλλα νησιά της λιμνοθάλασσας. Με την Πάντοβα και το Τρεβίζο η πόλη περιλαμβάνεται στη Μητροπολιτική Περιοχή Πάδοβα-Τραβίζο-Βενετία (πληθυσμός 1.660.000)

Το όνομα προέρχεται από τον αρχαίο λαό των Βένετων, που κατοίκησαν την περιοχή από το 10ο αιώνα Η πόλη υπήρξε στην ιστορία πρωτεύουσα τηςΔημοκρατίας της Βενετίας. Είναι γνωστή ως "Γαληνοτάτη", "Βασίλισσα τηςΑδριατικής", "Πόλη του Νερού", "Πόλη των Μασκών", "Πόλη των Γεφυρών", "Επιπλέουσα Πόλη" και "Πόλη των Καναλιών".

Η Δημοκρατία της Βενετίας υπήρξε πολύ μεγάλη ναυτική δύναμη κατά το Μεσαίωνα και την Αναγέννηση και ορμητήριο για τις Σταυροφορίες και τη Ναυμαχία της Ναυπάκτου, καθώς και πολύ σημαντικό κέντρο εμπορίου (ιδιαίτερα μεταξιού, σιτηρών και μπαχαρικών) και τέχνης από τον 13ο μέχρι τα τέλη του 17ου αιώνα. Αυτό κατέστησε τη Βενετία πλούσια πόλη σε όλη την ιστορία της. Είναι επίσης γνωστή για τα αρκετά καλλιτεχνικά της κινήματα, ιδιαίτερα στην περίοδο της Αναγέννησης. Η Βενετία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ιστορία της συμφωνικής μουσικής και της όπερας, ενώ αποτελεί γενέτειρα του Αντόνιο Βιβάλντι.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Κόγιος Αναστάσιος 

Καθεδρικός ναός του Άαχεν

Ο Καθεδρικός Ναός της Παναγίας του Άαχεν, γνωστός και ως Βασιλικός Ναός της Αγίας Μαρίας, συγκαταλέγεται στους αρχαιότερους ναούς της βορείως των Άλπεων Ευρώπης. Βρίσκεται στην γερμανική πόλη του Άαχεν, στο ομόσπονδο κράτος της. Πρόκειται για ένα ναό μικτής αρχιτεκτονικής, του οποίου το αρχαιότερο τμήμα αποτελεί το οκτάγωνο που κτίστηκε επί Καρλομάγνου τον 9ο αιώνα Βόρειας Ρηνανίας. Ο Καθεδρικός Ναός του Άαχεν αποτελεί το πρώτο κτίριο που συμπεριλήφθηκε από την ΟΥΝΕΣΚΟ στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς το 1978.

Τα μέρη του ναού 

Η Θύρα των Λεόντων. Η κεντρική θύρα, η οποία διασώζεται, είναι μπρούτζινη και αρχαιολογικές έρευνες στο Άαχεν έδειξαν ότι κατασκευάστηκε στην πόλη, γεγονός που αποδεικνύει την πρόοδο στον τομέα των τεχνών. Ονομάζεται Θύρα των Λεόντων από το διάκοσμο της που φέρει κεφαλές λιονταριών.

Το Οκτάγωνο. Το κύριο κτίριο έχει δύο επίπεδα με το δέκα εξάγωνο και δημιουργεί δύο γαλαρίες και το οκτάγωνο να είναι ως τη σκεπή ελεύθερο.

Ο Θρόνος του Καρλομάγνου. Στη δυτική πλευρά του ορόφου κοιτάζοντας προς Ανατολάς βρίσκεται ο λεγόμενος «Θρόνος του Καρλομάγνου».Ο θρόνος είναι κατασκευασμένος από τέσσερις πλάκες παριανού μαρμάρου. Οι μαρμάρινες πλάκες είναι διαφορετικού πάχους.

Η Σαρκοφάγος του Καρλομάγνου. Στο βάθος της αίθουσας βρίσκεται ακόμη μία σαρκοφάγος, η «Σαρκοφάγος του Καρλομάγνου» .Αρχικά τοποθετημένη κάτω από τον Πολυέλαιο του Μπαρμπαρόσσα στο κέντρο του οκταγώνου μεταφέρθηκε το 1951 στην Αίθουσα των Ψαλμών καθιστώντας την ένα είδος Μαυσωλείου για τον Φράγκο βασιλιά. Περιέχει τα οστά του Καρλομάγνου τα οποία πιστεύεται ότι όντως ανήκουν σε αυτόν. Σε αντίθεση με τη Σαρκοφάγο της Παναγίας ο όλος σχεδιασμός του διακόσμου έχει πολιτικό χαρακτήρα.

Ιστορία

Η ακριβής ημερομηνία της έναρξης της ανοικοδόμησης του ναού δεν είναι γνωστή. Το 788 ολοκληρώθηκε το βασιλικό ανάκτορο, το οποίο βρισκόταν στη θέση του σημερινού δημαρχείου. Την ίδια περίοδο πρέπει να άρχισε και η ανοικοδόμηση του παρεκκλησιού το οποίο έμελλε να γίνει ο σημερινός Καθεδρικός. Ο Αλκουίνος, Άγγλος μοναχός και διδάσκαλος στο Άαχεν εκείνη την περίοδο, αναφέρει ότι διακοσμητικές ρωμαϊκές κολώνες τοποθετήθηκαν το 798

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Σεμπίρη Ιωάννα

Η όπερα του Σύδνεϋ

Η Όπερα του Σύδνεϋ  βρίσκεται στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας. Είναι ένα από τα πιο διάσημα κτήρια του 20ού αιώνα, και ένας από τους διασημότερους τόπους άσκησης τεχνών στον κόσμο. Είναι ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο. Εκτός από πολλά περιοδεύοντα θέατρα, μπαλέτα, και μουσικές παραγωγές, η όπερα είναι το σπίτι της όπερας της Αυστραλίας, θεάτρων του Σύδνεϋ και της συμφωνικής ορχήστρας του Σύδνεϋ.

              

Η Όπερα του Σύδνεϋ ξεκίνησε να δημιουργείται το 1954 και τελείωσε το 1973. Οταν τελείωσε η κατασκευή της το κτήριο έθεσε όλη την ήπειρο της Αυστραλίας στον παγκόσμιο χάρτη.

Κατα της αρχές της δεκαετίας τιυ 1950 οργανώθηκε ένας διεθνής διαγωνισμός για το σχεδιασμό ενός νέου κέντρου τεχνών στο Σύδνεϋ.Νικητής του διαγωνισμού αναδείχθηκε ο δανός αρχιτέκτονας Γιερν Ουτσον.Η επιτροπή έκρινε το σχεδιό του, ως το πλουσιότερο σε φαντασία. Πηγές της έμπνευσής του ήταν τα πανιά των ιστιοφόρων και οι ναοί των Αζτέκων και των Μάγιας.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήσε ΕΔΩ

Μπλιώνας Χρήστος-Ελευθέριος

Αρχαιολογικός τόπος Βεργίνας

ΤΟ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΤΑΦΩΝ:

Με την αποκάλυψη των βασιλικών τάφων των Αιγών, το 1977, άρχισε αμέσως η συντήρηση των περίφημων τοιχογραφιών που τους διακοσμούσαν. Παράλληλα, δημιουργήθηκε επιτόπου εργαστήριο συντήρησης για την διάσωση και αποκατάσταση των εξαιρετικά σημαντικών κινητών ευρημάτων που περιείχαν.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ:

Η αρχαία πόλη, που βρίσκεται στις βόρειες υπώρειες των Πιερίων, ταυτίζεται με βεβαιότητα με τις Αιγές, την αρχαία πρωτεύουσα του βασιλείου της κάτω Μακεδονίας. Ο χώρος κατοικείτο, σύμφωνα με τις ενδείξεις, συνεχώς από την Εποχή της πρώιμης Χαλκοκρατίας (3η χιλιετία π.Χ.), ενώ ήδη κατά την πρώιμη Εποχή του Σιδήρου (11ος - 8ος αιώνας π.Χ.) ήταν ένα σημαντικό πλούσιο και πολυπληθές κέντρο.Οι Αιγές ήταν περίφημες στην αρχαιότητα για τον πλούτο των βασιλικών τάφων που βρίσκονταν στην εκτεταμένη νεκρόπολη της πόλης. Τα ευρήματα από τους βασιλικούς τάφους εκτίθενται στο υπόγειο κτίριο - στέγαστρο που προστατεύει τα αρχαία μνημεία, και σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο του Αρχαιολογικού Mουσείου Θεσσαλονίκης.

Το Ανάκτορο και το Θέατρο. Τα δύο πολύ σημαντικά αυτά μνημεία είναι ενταγμένα στο ίδιο οικοδομικό σύνολο, που χρονολογείται στον 4ο αιώνα π.Χ. Το ιερό της Εύκλειας. Βρίσκεται στα βόρεια του Θεάτρου και περιλαμβάνει δύο ναούς του 4ου

και του 3ου αιώνα π.Χ., μνημειακό περιστύλιο και σειρά αναθημάτων, ανάμεσα στα οποία και δύο βάσεις από αναθήματα της βασίλισσας Ευρυδίκης, γιαγιάς του Μεγάλου Αλεξάνδρου.Η Ακρόπολη και το τείχος της πόλης. Βρίσκεται στα νότια του οικισμού σε έναν αρκετά απόκρημνο λόφο. Το τείχος εκτείνεται και προς τα ανατολικά της πόλης.

Τα ανάκτορα και οι βασιλικοί τάφοι της ΒεργίναςΣτην περιοχή αυτή υπήρξε η παλιά πρωτεύουσα του αρχαίου Μακεδονικού κράτους, οι ΑΙΓΕΣ. Εδώ υπάρχουν τα Ανάκτορα, το αρχαίο θέατρο και οι Βασιλικοί Τάφοι.Ο Τάφος του Φιλίππου με τα μοναδικής αξίας ευρήματά του (χρυσή λάρνακα, υδρία, στεφάνια, ασπίδα κ.λ.π.), που αποτελούν στοιχεία παγκόσμιας ακτινοβολίας. Ο χώρος των Βασιλικών Τάφων με τα στέγαστρά του, είναι ιδιαίτερα επιβλητικός για τον επισκέπτη.

ΤΟ ΣΤΕΓΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΤΑΦΩΝ:

Με την αποκάλυψη των βασιλικών τάφων των Αιγών, το 1977, άρχισε αμέσως η συντήρηση των περίφημων τοιχογραφιών που τους διακοσμούσαν. Παράλληλα, δημιουργήθηκε επιτόπου εργαστήριο συντήρησης για την διάσωση και αποκατάσταση των εξαιρετικά σημαντικών κινητών ευρημάτων που περιείχαν.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Λιούρας Σπυρίδων

Κέρκυρα

Η πόλη της Κέρκυρας είναι πρωτεύουσα του νομού Κέρκυρας και της περιφέρειας Ιόνιων νησιών. Βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του νησιού της Κέρκυρας στην ανατολική ακτή. Ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2011 είναι 24.838 κάτοικοι. Η πόλη της Κέρκυρας χαρακτηρίζεται από το έντονο Βενετσιάνικο στοιχείο, αλλά και από πολλές Αγγλικές και Γαλλικές επιρροές. Είναι κοσμοπολίτικη πόλη που αποπνέει μια αίσθηση αρχοντιάς, με κύρια αξιοθέατα τη μεγάλη πλατεία Σπιανάδα, που είναι η μεγαλύτερη πλατεία των Βαλκανίων, το Παλιό και το Νέο Φρούριο, το Δημαρχείο (Θέατρο Σαν Τζιάκομο), το Κανόνι, το Μον Ρεπό αλλά και τα Μουσεία Βυζαντινής και Μεταβυζαντινής Ιστορίας.

Ιστορία της πόλης

Η πόλη της Κέρκυρας ήταν αποικία που ίδρυσαν οι Κορίνθιοι τον 8ο αιώνα π.Χ. Η αρχαία πόλη βρισκόταν στην περιοχή της χερσονήσου Κανόνι, λίγο νότια από την σημερινή. Η σημερινή πόλη είναι αποτέλεσμα της εγκατάστασης των Βενετών στο νησί της Κέρκυρας που οχύρωσαν την πόλη στην θέση που βρίσκεται και σήμερα. Η πόλη παρέμεινε στην κατοχή των Βενετών μέχρι το 1797 οπότε και ο Μέγας Ναπολέων κατέλυσε την δημοκρατία της Βενετίας. Η Κέρκυρα στην συνέχεια αποτέλεσε την πρωτεύουσα της Επτανήσου πολιτείας για επτά χρόνια. Την περίοδο 1807-1814 περιήλθε στους Γαλλους για να ακολουθήσει μέχρι το 1864 η περίοδος της Αγγλοκρατίας. Το 1864 ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος και ακολούθησε μία περίοδος παρακμής μέχρι την δεκαετία του 1950 που γνώρισε εντυπωσιακή τουριστική ανάπτυξη.

Το παλαιό φρούριο

Βρίσκεται απέναντι από την πλατεία Σπιανάδα και χωρίζεται από την πόλη με μία τεχνητή τάφρο.

Το νέο Φρούριο

Το νέο φρούριο κτίστηκε από τους Βενετούς το 1570 με σκοπό να ενισχυθεί περισσότερο η άμυνα της πόλης κατά την περίοδο του Τουρκο-Βενετικου πολέμου. Διαθέτει εντυπωσιακές πύλες και αποτελεί το δυτικό όριο της πόλης.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Ζαγκανίκα Κωνσταντίνα

Στόουνχεντζ

To  Στόουνχεντζ είναι νεολιθικό μεγαλιθικό μνημείο κοντά στο Έιμσμπερι της Αγγλίας. Πρόκειται για έναν κύκλο μεγαλίθων, που κατασκευάστηκε ανάμεσα στο 2500 π.Χ. και το 2000 π.Χ. Μορφολογικά έχει μακρινή  συγγένεια με τους υπόλοιπους λίθινους κύκλους των Βρετανικών νήσων.  Μέχρι σήμερα οι μελετητές και οι αρχαιολόγοι δεν γνωρίζουν ποιοι ήταν αυτοί που έχτισαν το μεγαλιθικό αυτό μνημείο.  Υπάρχουν όμως διάφορες αμφισβητούμενες  μαρτυρίες  που λένε ότι χτίστηκε είτε ως μνημείο μαχών είτε ως κοινοβούλιο. Έπειτα χρησιμοποιήθηκε ως λατρευτικός χώρος και στη συνέχεια ως παρατηρητήριο. Η κατασκευή του Στόουνχεντζ  ολοκληρώθηκε σε αρκετές φάσεις. Οι γενικότερα αποδεκτές φάσεις ολοκλήρωσης του μνημείου είναι  2. Στην 1^η φάση κατασκευάστηκε ένα κυκλικό ανάχωμα περιβεβλημένο με τάφρο. Για τη 2^η φάση δεν έχουμε καταγεγραμμένες  μαρτυρίες.  Όπως φαίνεται υπήρξαν ξύλινες κατασκευές στη βορειοανατολική και νότια είσοδο.  Σήμερα το Στόουνχεντζ αποτελεί προστατευόμενο μνημείο και πόλος έλξης πολλών τουριστών από όλο τον κόσμο. 

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Μιχίδης Χρήστος

Παλιά πόλη της Βέρνης

ΕΛΒΕΤΙΑ

Η Ελβετία, με επίσημο όνομα Ελβετική Συνομοσπονδία είναι μια χώρα της δυτικής Ευρώπης. Συνορεύει δυτικά με τη Γαλλία, νότια και νοτιοανατολικά με την Ιταλία, βόρεια και βορειοανατολικά με τη Γερμανία και ανατολικά με την Αυστρία και το Λιχτενστάιν. Είναι μία μικρή χώρα, με έκταση 41.285 τ.χλμ. και πληθυσμό 7.780.200. Η Βέρνη είναι η πρωτεύουσα της Ελβετίας και η τέταρτη σε πληθυσμό πόλη της . Είναι επίσης πρωτεύουσα του ομώνυμου καντονίου.

Ιστορία

Η Βέρνη ιδρύθηκε το 1191 από το Δούκα Μπέρτολντ τον 5ο (Berthold V) των Zähringen. Σύμφωνα με την παράδοση ονόμασε την πόλη Βέρνη από μια αρκούδα που σκότωσε στην περιοχή (Bär η αρκούδα στα γερμανικά). Η αρκούδα είναι και το έμβλημα της πόλης. Έγινε μέλος στην ελβετική συνομοσπονδία (προπομπό του σύγχρονου κράτους) το 1353. Πρωτεύουσα της Ελβετίας έγινε το 1848.Το ιστορικό κέντρο της πόλης είναι μεσαιωνικό.

ΒΕΡΝΗ

Η Βέρνη είναι η γοητευτική πρωτεύουσα της Ελβετίας. Βρίσκεται στην κεντρική Ελβετία και είναι η τέταρτη πόλη σε πληθυσμό, μετά τη Ζυρίχη, τη Γενεύη και τη Βασιλεία. Επίσης, είναι και η πρωτεύουσα του ομώνυμου καντονιού. Διασχίζεται από τον ποταμό Άαρ, που είναι ένας από τους παραποτάμους του Ρήνου. Η πόλη αρχικά κτίστηκε σε ένα λόφο που περικλείεται από τον ποταμό, αλλά από τον 19ο αιώνα επεκτάθηκε και στην απέναντι όχθη.

Η Βέρνη έγινε μέλος της Ελβετικής Συνομοσπονδίας το 1353 και πρωτεύουσα της Ελβετίας ορίστηκε το 1848.Από τα ωραιότερα σημεία της Βέρνης είναι το ιστορικό κέντρο της πόλης που διατηρεί το μεσαιωνικό του χαρακτήρα. Αποτελεί ένα σπάνιο δείγμα αυτούσιας διατηρημένης μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής και για το λόγο αυτό έχει ανακηρυχθεί ολόκληρο ως Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO.Από τις προσωπικότητες που γεννήθηκαν στη Βέρνη αξίζει να αναφερθούμε στον Albrecht von Haller, στον ποιητή Albert Bitzius και στους ζωγράφους Ferdinand Hodler και Πάουλ Κλέε. Επίσης, αξίζει να αναφερθεί ότι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ανακάλυψε τη θεωρία της σχετικότητας όταν δούλευε ως υπάλληλος στο γραφείο διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας της Βέρνης.

Γλώσσα

Η επίσημη γλώσσα είναι τα Γερμανικά. Στον προφορικό λόγο χρησιμοποιείται μια τοπική διάλεκτος (Γερμανικά της Βέρνης), ελαφρά παραλλαγή των Ελβετικών γερμανικών (η εκδοχή των γερμανικών που ομιλούνται στην Ελβετία).

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Σακαβάρα Παρασκευή

Ανάκτορο Μπλενχάιμ

Το Ανάκτορο Μπλενχάιμ είναι μνημειακή αρχοντική κατοικία που βρίσκεται στην περιοχή Γούντστοκ του Οξφορντσάιρ στην Αγγλία. Είναι μια από τις μεγαλύτερες οικίες στην Αγγλία και κτίστηκε κατά την περίοδο 1705 - 1724. Από το 1987 αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ουνέσκο.

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΝΑΚΤΟΡΟΥ

Το Ανάκτορο άρχισε να κατασκευάζεται από την βασίλισσα Άννα για να προσφερθεί ως δώρο του Στέμματος και του αγγλικού λαού στον Σερ Τζων Τσώρτσιλ , 1ο Δούκα του Μάρλμπορο για την νίκη του, σε συνεργασία με τον πρίγκηπα Ευγένιο της Σαβοΐας, εναντίον του συνασπισμού γαλλικών και βαυαρικών στρατευμάτων στις 13 Αυγούστου 1704 στην μάχη του Μπλιντχάιμ. Το τοπωνύμιο της μάχης έδωσε στο ανάκτορο το όνομά του, αν και αυτό πέρασε στην αγγλική γλώσσα.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ

Το βασικό σημείο ενδιαφέροντος του κτηρίου είναι η αυθεντικότητα του εθνικού του χαρακτήρα: Η αρχιτεκτονική διακόσμησή του αποπνέει τον θρίαμβο των βρετανικών στρατευμάτων απέναντι στα γαλλικά. Σχετικά με το αρχιτεκτονικό του στυλ, έχει επικρατήσει να χρησιμοποιείται ο όρος "βρετανικό μπαρόκ", αλλά το αμφιλεγόμενο και ανεπαρκές αυτού του όρου το μόνο που αποδεικνύει είναι η δυσχέρεια που αντιμετωπίζουν οι ιστορικοί τέχνης σχετικά με την ταξινόμηση αυτού του κτηρίου, που δεν εμπίπτει σε καμία κατηγορία. Δημιουργείται έτσι μια θεατρική αίσθηση που προέρχεται από τις ετερογενείς αρχιτεκτονικές φόρμες που ενσωματώνει η κατασκευή και το ανάκτορο δημιουργεί την εντύπωση μνημείου προ της ρομαντικής εποχής, του οποίου η ιστορική σημασία δεν μπορεί να παραγνωριστεί.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Πολίτη Αικατερίνη

Μετέωρα

Tα βράχια των Μετεώρων βρίσκονται στην περιοχή της Καλαμπάκας .Η δημιουργία του γεωλογικού αυτού φαινομένου δεν έχει ξεκάθαρη ερμηνεία αν και έχουν προσπαθήσει πολλοί Έλληνες και ξένοι γεωλόγοι. Η ονομασία "Μετέωρα" είναι νέα και δεν αναφέρεται από τους αρχαίους συγγραφείς. Το όνομα τους οφείλεται στον Άγιο Αθανάσιο τον Μετεωρίτη. Τα μοναστήρια των Μετεώρων που ιστορικά υπήρξαν 30 σήμερα λειτουργούν μόνο τα 7, τα οποία από το 1988 συμπεριλαμβάνονται στην παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO. 

Η μοναστική ζωή ξεκινά πιθανότατα τον 11ο αιώνα όπου ερημίτες και ασκητές εγκαταστάθηκαν στα θεόρατα όρη. Η περιοχή αυτή περιλαμβάνει πλούσια χλωρίδα και πανίδα.

Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να βρείτε ΕΔΩ

Τσιλινίκος Ηρακλής

Ρώμη

Η Ρώμη 



Η Ρώμη είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας. Η Ρώμη βρίσκεται στην κεντρική Ιταλία, στην περιφέρεια Λάτσιο, και διατρέχεται από τον ποταμό Τίβερη. Η ιστορική πόλη είναι κτισμένη ανατολικά του ποταμού πάνω σε επτά λόφους. Οι λόφοι αυτοί είναι: ο Παλατίνος, ο Κυρηνάλιος, ο Καπιτωλίνος, ο Βιμινάλιος, ο Εσκυλίνος, ο Κέλιος και ο Αβεντίνος.

Αρχαία Ρώμη

Το ιστορικό κέντρο της Ρώμης είναι ένας ενιαίος αρχαιολογικός χώρος με μνημεία από πολλές διάφορες ιστορικές περιόδους (αρχαιότητα, Μεσαίωνας, Αναγέννηση και μεταγενέστερα). Η ΟΥΝΕΣΚΟ το έχει ανακηρύξει μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Ως τέτοιο μνημείο αναγνωρίζεται επίσης και το Βατικανό.

Το Βατικανό

Το Βατικανό είναι ανεξάρτητο κράτος, στη δυτική πλευρά της πόλης της Ρώμης στην Ιταλία και αποτελεί συνέχεια του εκκλησιαστικού (ή και παπικού) κράτους του Μεσαίωνα.Χαρακτηρίζεται ως το μικρότερο ανεξάρτητο κράτος, ως προς την έκταση του και τον πληθυσμό του. Το Βατικανό είναι η μοναδική χώρα στον δυτικό κόσμο, (μαζί με τις Φιλιππίνες παγκοσμίως), όπου απαγορεύεται το διαζύγιο.

Ορισμένα από τα σημαντικά μνημεία και αξιοθέατα της Ρώμης είναι τα παρακάτω:

Το Κολοσσαίο

Το Πάνθεον

Η Καπέλα Σιξτίνα 

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Ρίβα Ασπασία

Εθνικό Πάρκο Ιγκουαζού

Το Εθνικό Πάρκο Ιγκουαζού είναι εθνικό πάρκο της Βραζιλίας. Είναι γνωστό για τους καταρράκτες του, μέρος των οποίων βρίσκεται και στην Αργεντινή, καθώς και την άγρια πανίδα του και ειδικότερα τα πτηνά του, όπου περιλαμβάνονται πολλά σπάνια και υπό εξαφάνιση είδη. Το πάρκο αποτελεί ένα μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου πέντε είδη δασών και οικολογικών συστημάτων συναντούνται σε μία τοποθεσία.Το πάρκο χαρακτηρίστηκε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ το 1986.

Οι Καταρράκτες Ιγκουαζού είναι μία ομάδα από καταρράκτες που δημιουργούνται από τον ποταμό Ιγκουαζού. Βρίσκονται στα σύνορα της πολιτείας Παρανά , που ανήκει στη Βραζιλία (20%), και της επαρχίας Μισιόνες που ανήκει στην Αργεντινή (80%). Οι καταρράκτες χωρίζουν τον ομώνυμο ποταμό σε πάνω και κάτω Ιγκουαζού.

Στην περιοχή σχηματίζονται συνολικά 275 καταρράκτες. Το συνολικό μήκος τους είναι 2,7 χιλιόμετρα. Κάποιοι από αυτούς φτάνουν σε ύψος τα 82 μέτρα, αλλά η πλειοψηφία τους έχει ύψος περίπου τα 64 μέτρα. Ο πιο εντυπωσιακός από αυτούς ονομάζεται «ο λαιμός του Διαβόλου» ενώ η ετήσια μέση ροή είναι 6.500 m2/s. Σε σχέση όμως με τους καταρράκτες της Βικτωρίας, αυτοί του Ιγκουαζού προσφέρουν καλύτερη θέα στον επισκέπτη, λόγω της μορφολογίας της περιοχής.

Έχει ύψος 82 μέτρα, μήκος 700 μέτρα και πάχος 150 μέτρα. Ο συγκεκριμένος καταρράκτης αποτελεί και σύνορο των δύο χωρών. Τα 2/3 των καταρρακτών βρίσκονται στην πλευρά της Αργεντινής. Από τα 2,7 χλμ., στα 900 μέτρα δεν ρέει νερό. Τα νερά οδηγούνται σε ένα κανάλι που αργότερα τροφοδοτεί τον ποταμό Παρανά. Η έκταση που καλύπτουν τα νερά των καταρρακτών κατά την περίοδο που ο ποταμός πλημμυρίζει είναι περίπου 40 εκτάρια.

Για περισσότερες πληροφορίες πατήστε ΕΔΩ

Μπάκαβου Κωνσταντινιά